Τι υπάρχει στην άλλη άκρη; Ακριβώς το αντίθετο, ο βαθμός μηδέν του θεάτρου, το σνομπάρισμα της θεατρικής σκηνής, έτσι όπως εκφράστηκε στα Ανώγεια από μία εκδήλωση με δημοτική μουσική, που περιλάμβανε μερικά αστέρια του είδους, από την κυκλαδίτικη οικογένεια των Κονιτόπουλων μέχρι τον Ιρλανδό που έγινε Κρητικός, το λυράρη Ross Daly που ζει εδώ και χρόνια στην Κρήτη, κατασκευάζοντας και παίζοντας παραδοσιακά όργανα (δύο δίσκοι του υπάρχουν ήδη στο εμπόριο). Τόσο οι Κονιτόπουλοι όσο και ο Ross δεν είναι προϊόντα καμιάς διαδικασίας αποκέντρωσης: παίζουν σα να βρίσκονται στο κέντρο του κόσμου κι ο κόσμος αυτός (αναγκαστικά) είναι εσωτερικός, συναισθηματικός και πνευματικός. Χωρίς να μεταμφιέζονται, λάμπουν παράξενα: η αποκέντρωση δεν έχει τι να τους κάνει, γιατί δεν προέκυψαν από πουθενά. Με δυο λόγια, καταστρατηγώντας κάθε διαδικασία, φύτρωσαν (Κονιτόπουλοι) ή ρίζωσαν (Ross).
Για λόγους ψυχαγωγικούς, παρακολουθώ τα κείμενα μιας φάσιον μπλόγκερ.
Ας την πούμε Σίντι. Η Σίντι πρόσφατα έχασε τη δουλειά της και μας το
ανακοίνωσε. Εξοργισμένη, εξηγούσε σε άπταιστα αγγλικά, πόσες ώρες από την
λαμπερή ζωή της έχασε γράφοντας άρθρα για διάσημους. «Λες και με ένοιαζε πότε
θα κατουρήσουν», τελείωνε το «κατηγορώ» της. Μια κοπέλα που διατηρεί ολόκληρο
μπλογκ, όχι μόνο για να διαφημίζει ρούχα, αλλά πρωτίστως για να μας ενημερώνει
ποια φίλη της είδε, πού πήγε βόλτα, πότε έκανε μπάνιο και τι ταινία
παρακολούθησε με το αγόρι της, χάνοντας την εργασία της, επαναστάτησε. Ποτέ δεν
την ένοιαζε πότε κατουρούν οι άλλοι διάσημοι. Στο cult πια ξέσπασμα του Μπούκουρα στη Βουλή, πιο αποκαλυπτική ήταν η
παρακάτω φράση: «Γιατί μου στερείτε την ελευθερία μου;». Ένας άνθρωποςπου αναπολούσε το Άουσβιτς για να τον πάρει ο
ύπνος και έπαιρνε μέρος σε πογκρόμ μεταναστών για να σώσει την ψυχή του,
εξομολογήθηκε δημοσίως τον έρωτά του γι' αυτήν. Ποιος του τη στερεί όμως; Είναι
η ελληνική δικαιοσύνη στ’αλήθεια; Ή μήπως η σύλληψή του δεν ήταν παρά μια μικρή
γεύση του οράματός του; Όταν το ψέμα που τον τάιζε στράφηκε, κατά κάποιο τρόπο,
εναντίον του, άρχισε τα ψυχοφάρμακα. Άσχημο να σε απολύει το ίδιο σου το
τίποτα, το ξέρει και η Σίντι.
Κάπως έτσι πρέπει να αισθάνθηκε κι ένας παλιός γνωστός. Με τον Γιώργο
Παπανδρέου στο τιμόνι της χώρας, δούλευε σε γραφείο Υπουργού. Μα αφότου έχασε
τη θέση και τον παχυλό μισθό του, ανακάλυψε τον κόσμο. Άρχισε να εκφράζει την
ενόχλησή του για τις τιμές στην αγορά και τους καινούριους διαχειριστές της
φτωχοποίησης που είχαν προλάβει να χαλάσουν, υποτίθεται, ό,τι το ΠΑΣΟΚ είχε
χτίσει με πόνο και δάκρυα. Τα δικά μας τα μνημόνια ήταν τα καλά, των άλλων
είναι τα σκάρτα. Αφού για τον ίδιο σκοπό δούλευες, μήπως να έβγαζες το σκασμό;
Την εβδομάδα που πέρασε, ο Ολυμπιακός ζήτησε καλύτερες διαιτησίες, ο
Μάκης Τριανταφυλλόπουλος σεβασμό της ιδιωτικής του ζωής, οι πολιτικοί μας όλο
και κάποια κωλοτούμπα θα έκαναν. Σε κάποιο επεισόδιο της Dolce Vita, η Σάσα
ορμάει να μαλλιοτραβηχτεί με την Ασπασία καθώς η τελευταία αρνείται να την
αναγνωρίσει μέσα στο αστυνομικό τμήμα: «Όταν μου ζητούσες να σου πω για το
καρεκλάτο, την ήξερες τη Σάσα, την ήξερες;». Και έχει δίκιο. Η προειδοποίηση
των Tsopana Rave δεν σταμάτησε να είναι επίκαιρη ποτέ. Και προσοχή. Μη θεωρηθεί
πως κάποια μορφή σχιζοφρένειας ευθύνεται για την κατάσταση.
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ
-
Σωριάζεται η ποίηση με τα σεντόνια του πρωινού
ο αέρας κυκλώνει τους στύλους
αδειάζει στα πόδια τους όλα τ’ αρώματα
Κάποτε ανασαίναμε θυμάμαι
Κι ας φτ...
Μπαζώματα
-
Η λέξη «μπάζωμα» βρίσκεται εδώ και μέρες στην επικαιρότητα, καθώς έχει
έρθει σε πρώτο πλάνο το φονικό δυστύχημα των Τεμπών, κι έτσι μάλλον θα
ξέρετε για...
«Aντέγραψε» ο Λάνθιμος τον Λανγκ;
-
του Άκη Γαβριηλίδη Απάντηση: προφανώς όχι, ο Λάνθιμος δεν «αντέγραψε» τον
Λανγκ. Φαίνεται όμως ότι περί αυτού είναι ακράδαντα πεπεισμένοι αρκετές
χιλιάδες ...
Ο δεκαπενταετής πλοίαρχος
-
Πάλι ξεχάστηκα! Χτες το παρόν τσαρδί έκλεισε τα δεκαπέντε. Δεκαπέντε χρόνια
ποστ, αλλά και δεκαπέντε χρόνια διαδικτυακή παρουσία. Δεκαπέντε χρόνια ο
Δύτης ...
Το Ναυάγιο ως θεατές
-
Σε γενικές γραμμές έχω απαγορέψει στον εαυτό μου να ασχολείται με μια
κοινωνία από την οποία λείπω παραπάνω από μια δεκαετία. Αν ο δημήτρης
χατζής δεν τόλμ...
Φιλοσοφία και επιστήμη | Μανιφέστα 64
-
«Ο πόθος μας [των φιλοσόφων] για γενίκευση έχει και μιαν άλλη κύρια πηγή
προέλευσης: Τη συνεχή και αποκλειστική μας ενασχόληση με τη μέθοδο της
επιστή...
η υποθεση των χαμενων κορμιων
-
Πολυ πρωι, ησυχια μεσα κι εξω απο το γραφειο του φαντασιακου ντετεκτιβ
Πιτερ Παν Γλιτς. Τα φαναρια στη διασταυρωση δουλευουν κανονικα, ουτε
πλανοδιοι μουσι...
φόρος τιμής στα τελευταία λεπτά
-
Δεν είχαμε χρήματα ούτε για σινεμά. Πηγαίναμε τότε στο έργο που θέλαμε
στην τελευταία προβολή, μετά τις έντεκα συνήθως, και έπειτα από την ώρα που
υπολ...
αντιστέκομαι σημαίνει τραγουδάω
-
Νομίζω πως όσο τα πράγματα γύρω μας
καταρρέουν πέφτει στους ώμους
αυτών των ανθρώπων, των λαϊκών
μουσικών στα πάλκα, η ευθύνη
να κρατήσουν τον κόσμο που ...
Μπαλόνια πάρτυ αξίας $1 εκατ.
-
Για πρώτη φορά μεταφράζω δημοσίευση ενός ατόμου που παρακολουθώ κι εκτιμώ
αφάνταστα, της Caitlin Johnstone, για ένα θέμα που το έπαιξαν πρόσφατα τα
μ...
The Yerevan Sessions
-
Επρόκειτο, βέβαια, για κάποιον άλλον δικαστή, έναν χοντρό άνδρα με μαύρη
φουντωτή γενειάδα που του έφτανε μέχρι ψηλά στα μάγουλα, επίσης εκείνος ο
πίνακας ...
Στ' άχτι
-
Κάθε φορά που αδειάζω το τασάκι ξαναγεννιέμαι Κανείς δεν σ΄αγαπά αν δεν σε
ξέρει μες τις στάχτες σου Ψάχνοντας βρήκα εσένα πριν, μετά εμένα Ανάμεσα
στο θαύ...
Καταπάτηση
-
"Η Iστορία είναι ένας εφιάλτης από τον οποίο προσπαθώ να ξυπνήσω" (Τζέημς
Τζόυς)
Ο χρόνος που καλύπτει η Καταπάτηση αρχίζει περίπου από κει που τελειών...
...ΜΕΤΑΚΟΜΙΖΟΥΜΕ!
-
... Προχωράμε!! Σε νέο website και διεύθυνση! Ίδιο όνομα, πάντα
aRTistokratissa αλλά στο wordpress, πιο φιλικό και στον αναγνώστη αλλά και
στον blogger. Α...
Vecchia Zimarra
-
Κάποτε είχα ένα μαύρο παλτό. Μου το είχε δώσει ένας ποιητής πριν από μερικά
χρόνια, στα πεντηκοστά έβδομα γενέθλιά μου. Ήταν το δικό του παλτό- ένα
χαχόλικ...
-
Όλη τη μέρα πάλευες Σπίτι να βρεις Για να φωλιάσει η μοναξιά με τη
δικαίωσή της Όλη τη μέρα σπίτια Που σου 'δειχναν τα σάπια σωθικά τους
Υπεροπτικά ταβάνι...
-
Αυτοί που νομίζουν ότι η λέξη «μονοσταυρία» και ο στίχος «μόνο σταυρούς/σε
μνήματα/καρφώνω» έχουν κάποιο κοινό στοιχείο, απαλλάσσονται από την
υποχρέωση ...
Τα πολλά πρόσωπα της ψηφιακής λογοκρισίας
-
Είμαστε στην εποχή που μεταξύ της Google και του Facebook διαμορφώνεται,
διακινείται και διαχέεται σχεδόν όλη η παγκόσμια δημοσιογραφική παραγωγή
(εκτός...
ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΡΙΒΙΖΑΣ, Ένα σονέτο για τον Λάγιο
-
Λένε πως πέθανες στ’ αστεία –το πιο βαρύ απ’ τα κρίματά σου– μα είδα χτες
τα Άπαντά σου να φιγουράρουν στην Εστία. Τιμές και δόξα νομπελίστα σου
επεφύλαξαν...
Τι κινει την Παγκοσμιοποιηση?
-
Όσοι ακομα πιστευουν οτι μπορουν τα κρατη να μπαινοβγαινουν στα χωράφια της
παγκοσμιοποιησης κατά το δοκούν, μαλλον δεν εχουν κατανοησει τη γενεσιουργό
τη...
"Εργασια"
-
- Καλημερα σας, σας τηλεφωνω για το ιντερβιου που ειχαμε μαζι σας. Θα
θελαμε να ξεκινησουμε συνεργασια μαζι σας
- Πολυ ωραια. Σας ευχαριστω
- Οποτε απο Δευτ...
Σύγχρονη Νεοελληνική Μυθολογία
-
Τελειώνω την Ελληνική Μυθολογία του Τσιφόρου. Το προτείνω οπωσδήποτε, πολύ
διασκεδαστικό. Αλλά φοβάμαι πως η μυθολογία των Αρχαίων, παρ' όλο που είναι
γεμά...
...λόγω βλάβης
-
Η βλάβη στον κεντρικό υπολογιστή μου δεν επιτρέπει προς το παρόν νέες
αναρτήσεις.
Το ...εν αναμονή υλικό θα συνεχίσει να προστίθεται όταν η βλάβη
αποκατασ...
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ
-
Μου είπε πως οι λέξεις μου είναι θάνατοι. Κάπως σαν ρόγχοι, σκέφτομαι, που
εκπνέουν τα πράγματα και τα όντα, όπως γλιστρούν από τα χέρια μιας μακριάς
νύ...
Ας σπρωχτούμε, κι όπως πέσουμε*
-
Εδώ τα ΑΤΜ κλείνουν στις 10 το βράδυ. Δηλαδή όχι τα ίδια τα μηχανήματα,
αλλά οι είσοδοι των προθαλάμων των τραπεζών. Στην τράπεζα της γειτονιάς
μου, ο άστε...